Ta’dîl-i erkânın terkinden, yirmialtı kadar zarar vardır:

1. Fakîrliğe sebeb olur.
2. Âhıret ulemâsı, ona buğz eder.
3. Adâletden düşer, şehâdeti makbûl olmaz.
4. Nemâz kıldığı mekân, kıyâmet gününde aleyhine şehâdet eder.
5. Bir kimse, ta’dîl-i erkânsız nemâz kılarken biri görüp söyle­mese günâhkâr olur.
6. O nemâzın tekrâr kılınması vâcib olur.
7. Îmânsız ölümüne sebeb olur.
8. Nemâzın hırsızı olur.
9. Kıldığı nemâzı, eski bez gibi -yevm-i cezâda- yüzüne vurulur.
10. Allahü teâlânın merhametinden mahrûm olur.
11. Allahü teâlâya münacâtda, sû-i edeb etmiş olur.
12. Nemâzın fazla olan sevâbından mahrûm olur.
13. Sâir ibâdetlerin sevâbının verilmemesine sebeb olur.
14. Cehenneme müstehak olur.
15. Câhiller onu görüp, ta’dîl-i erkânı terk etmelerine sebeb olur. Bunun içindir ki, din adamının günâh işlemesi, dahâ çok azâb çek­mesine sebeb olur.
16. İmâmına muhâlefet etmiş olur.
17. İntikâlâtda olan sünnetleri terk etmiş olur.
18. Allahü azîm-üş-şânın gazabına dûçâr olur.
19. Şeytânı sevindirmiş olur.
20. Cennetden uzak olur.
21. Cehenneme yakın olur.
22. Kendi nefsine zulm etmiş olur.
23. Nefsini mülevves etmiş olur.
24. Sağında ve solunda olan meleklere eziyyet etmiş olur.
25. Resûlullahı “sallallahü aleyhi ve sellem” mahzûn etmiş olur.
26. Bütün mahlûkata zararı dokunur. Zirâ o kimsenin günâhı se­bebine, yağmurlar yağmaz, yerde ekinler bitmez ve vaktsiz olarak yağmur yağmış olup, fâide yerine zarar vermiş olur.