1. Mü’minler bir araya geldikde, birbirlerine muhabbet hâsıl olur.
2. Câhiller âlimlerden nemâzın mes’elelerini öğrenirler.
3. Ba’zısının nemâzı kabûl olur ve ba’zısının olmazsa, kabûl olanların hürmetine, kabûl olmıyanların nemâzı dahî kabûl olur.

Hadîs-i şerîfde, (Ey ümmetim ve Eshâbım! Sizin için iki yol koydum: Biri Kur’ân-ı azîm-üş-şân, diğeri sünnetimdir. Bun­lardan gayri yol tutan kimse, ümmetim değildir!) buyuruldu. [Abdülganî Nablüsî “rahime-hullahü teâlâ”, (Hadîka)nın doksandokuzuncu sahîfesinde diyor ki, (Allahü teâlâ, islâmiyyetin bir kısmını Kur’ân-ı kerîm ile bildirdiği gibi, bir kısmını da, Peygam­berinin “sallallahü teâlâ aleyhi ve sellem” sünneti ile bildirmişdir. Resûlullahın sünneti, Onun inandıkları, söyledikleri, yapdıkları, ahlâkı ve birinin sözü veyâ işi karşısında susması [böylece kabûl etdiğinin anlaşılmasıdır.) Bu hadîs-i şerîf, (Edille-i şer’ıyye)den ikincisini göstermekdedir.]